«جك ديويس» كارتونيست مطرح آمريكايي در آستانه 88 سالگي، آثارش از شهرتي وافر در دنيا برخوردار است. كافي ‌است سري به اينترنت بزنيد و از قيمت اصل آثار اين هنرمند باخبر شويد! او متولد 1924 در جورجيا در آتلانتاست. اولين كاريكاتور جك در شماره‌ نهم نشريه‌ «تيپ تاپ» (Tip Top) در 12سالگي‌اش چاپ شد. علاقه‌مندي او به كشيدن طرح‌هاي طنزآميز دنباله‌دار باعث شد تا به كار حرفه‌اي در اين ارتباط بپردازد. آثار جك طي سال‌هاي اخير در نشريات معتبري چون تايم، نيوزويك و نيويوركر به چاپ رسيده است. در سال 2000 از طرف سنديكاي كارتونيست‌ها به‌عنوان كاريكاتوريست سال شناخته شد. ديويس كارتونيستي است كه خيلي زود به جمع حرفه‌اي‌ها پيوست. در اين ميان نقش انتشارات
Ec Comics در موفقيت زودهنگام او خيلي برجسته است. در واقع ارتباط ديويس با انتشارات
Ec Comics باعث شد خيلي زود «حرفه‌اي‌» شود! ديويس در اين‌باره به مجله Graphic Story مي‌گويد: «يادم مي‌آيد سال 1954 موفق شدم از طريق همين انتشارات اولين كتابم را به چاپ برسانم. با اين حال عوامل حرفه‌اي شدنم يكي دو تا نبود. در واقع كار براي انتشارات EC زمينه‌ پيوستن به جمع مشهورترين كاريكاتوريست‌هاي دنيا را در نشريه مد (Mad) رقم زد. اين انتشارات پلي بود براي پيوستنم به مجله MAD در سال 1955. هم‌زمان با همكاري پيوسته با «مد»، در انتشارات «اطلس كميك» و «مارول» هم آثارم را عرضه مي‌كردم. اين دو ناشر هم كمك‌هاي زيادي به من كردند.»
جك ديويس و مورت دراكر، براي ساليان دراز يك زوج هنري بودند. مورت دراكر، تصويرگر طرح‌هاي طنزآميز دنباله‌دار براي فيلم‌هاي سينمايي مشهور و سريال‌هاي تلويزيوني بود. «دراكر» متولد بروكلين نيويورك، يكي از زبده‌ترين كاريكاتوريست‌هاي دنيا بود كه نزديك به 50سال، آثارش پاي ثابت نشريات طنز بودند اما شايد به اين دليل كه هنرپيشه‌هاي سينما و تلويزيون و نَه سياستمداران و انديشمندان را سوژه كارهايش قرار داد، هيچ‌گاه شهرتي همپاي ديگر بزرگان نيافت. با اين حال گفته مي‌شود كه «ژان مولاتيه» در مصاحبه‌اي، آثار او را الهام‌بخش كارهايش دانسته است. همكاري جك با مورت دراكر، او را در زمينه «كاريكاتورهاي سينمايي» آبديده كرد. به اعتقاد كارشناسان هنر، در كارتون‌هاي ديويس حس طنز با وحشت آميخته است. او كارتونيستي متاثر از حال و هواي اجتماعي- سياسي دهه‌هاي 40 و 50ميلادي است و جالب اينكه به نظر مي‌رسد هنوز در دهه 50 زندگي مي‌كند! اين كارتونيست در اين زمينه اضافه مي‌كند: «براي شما شايد فهميدن اينكه در آن سال‌ها چه اتفاقاتي رخ مي‌داده يا مردم چگونه لباس مي‌پوشيدند يا چه كساني در آن سال‌ها آدم‌هاي مهمي بوده‌اند آسان نباشد. ولي زيستنم در آن فضا سبب شده جُزو به جُزو فضاي بصري دهه‌های 40 و 50 را كپي كنم. در آن زمان مجله كميك MAD طرفداران پروپاقرصي داشت و من هم در اين مجله كار مي‌كردم. فضاي بصري و تصويري خاص خودم را در اين مجله توانستم به بينندگان منتقل كنم. اين حس طنز‌آميز و كارتوني كه شما به آن اشاره مي‌كنيد، روح خاص حاكم بر آدم‌ها و فضاي آن سال‌هاست. من سعي مي‌كردم به شخصيت‌هايم حالت‌ها و عواطف بشري و انساني بدهم. عناصري مانند اتومبيل‌ها و تمامي مظاهر تكنولوژي بخش مكمل فضاي انساني كارهايم است.»خيلي‌ها جك ديويس را با كارتون‌هايش در مجله MAD مي‌شناسند. مجله MAD هميشه براي ديويس نمادي از «بودن و نبودن» و «ماندن و رفتن» است. مجله MAD ماهنامه‌اي بود كه از سال 1955 شروع به كار كرد. «ويليام‌ ام‌جاينز» بنيان‌گذار و ناشر ماهنامه مد (MAD) به همراه آلبرت فلدشتاين در 1955 اين مجله را راه‌اندازي و منتشر كرد. تقليد مسخره‌آميز و هجوگونه از كارتون‌هاي روزنامه‌اي را نخستين بار مجله «مد» ابتكار كرد. مجله مذكور تابع هيچ نظم و قانوني نيست. سراسر، اعتراض است عليه هجوم رسانه‌هاي ارتباط جمعي و ارزش‌هاي محافظه‌كارانه بورژوازي. اين مجله شيوه تجسمي مطالب‌ و آگهي‌هاي مندرج در مجلات و روزنامه‌هاي متداول فرهنگ عامه روز را هم مورد تقليد مسخره‌آميز و هجو قرار مي‌دهد. آلفرد‌اي نيومن شيطان و خندان، سمبل مجله مد است. ديويس درباره كار كردن اين مجله مي‌گويد: «يادم مي‌آيد آن اوايل يك روز به كل از همه چيز و همه كس خسته شده بودم. چيزي نمانده بود بار و بنه‌ام را جمع كرده و به زادگاهم جورجيا برگردم. پيش خود گفتم به جورجيا بر مي‌گردم و كشاورزي مي‌كنم. در خيابان راه مي‌رفتم كه به طرف دري شيشه‌اي كشيده و وارد ساختماني شدم. دقايقي بعد در دفتر آلبرت فلدشتاين بودم. او آن زمان كتاب‌هاي ترسناك چاپ مي‌كرد. طرح‌هايم را ديد، وحشت‌زده شد و كاري در انتشاراتش به من داد. بعد از آن يعني از سال‌هاي 1956 تا 1985، فلدشتاين سردبير مجله MAD شد و من هم كارتونيست اين مجله...»